Ankara tavşanı, diğer adıyla Angora tavşanı, ipeksi yumuşaklıkta uzun tüyleriyle bilinir. Zarafetiyle büyüleyici görünüme sahip olan Ankara tavşanı hakkında bilmeniz gereken tüm detayları yazımızın içeriğinde bulabilirsiniz.
Kökeni Ankara olan Ankara tavşanı safkan özellikler taşımaktadır. Ankara ilinden tüm dünyaya yayıldığı bilinmekte olup Galatlar, Frigler ve İngiliz denizciler tarafından Fransa ve İngiltere’ye kadar götürülmüştür. 1700’lü yıllarda Fransızlar ve İngilizler arasında popülaritesi artan Ankara tavşanının yününden yararlanmaya başlanmıştır. 1900’lü yıllarda ise Amerika tarafından tanınmıştır. Ankara tavşanının Türkiye’de nesli tükenme tehlikesi altına girince Ankara’ya tekrar getirilmiştir.
Ankara tavşanı hassas, nazik ve sevecen özelliklere sahiptir. Ankara tavşanının sosyal ilişkileri kuvvetlidir bu sebeple asla yalnız kalmak istemez. Yalnız kalmak bu küçük dostumuzu strese sokmaya yeter. Yanında partnerinin veya diğer evcil hayvanların olması onu daha mutlu edecektir.
İnsanlarla etkileşimi de oldukça kuvvetlidir. İnsanlarla beraber zaman geçirmeyi ve hayatlarının bir parçası olmayı sever.
Ankara Tavşanının sindirim sistemi hassastır. Yoğun, parlak tüy yapısının canlı kalabilmesi için beslenme dinamiklerine fazlasıyla dikkat edilmesi gerekir. Doğru ve dengeli bir diyet programı uygulandığı takdirde deri ve tüy sağlığından tutunda fiziksel ve ruhsal sağlığına kadar canlı görünmesini sağlayacaktır.
Tavşanlar günde ortalama 170 gr yem tüketir. Ankara tavşanının kılındaki keratin kükürtlü amino asitlerce zengindir bu nedenle beslenme içeriği de kükürtlü amino asitlerce zengin olmalıdır.
Ankara tavşanının yem içeriğinde; %16 – 17 ham protein, %16,5 ham selüloz, 2750 kcal/ kg sindirilebilir enerji, %2 – 3 ham yağ mutlaka bulunmalıdır. Kükürtlü amino asit miktarı ise % 0,7 – 0,8 civarında olmalıdır.
Lif bakımından zengin taze, temiz otlar ve yoncalar, vitamin ve mineral açısından zengin taze sebze ve yeşillikler (marul, ıspanak, havuç ve kereviz sapı gibi), tavşanlar için özel olarak üretilmiş yüksek kalitede kuru yemler günlük öğünlerinde olmalı ve kontrollü verilmelidir. Rahat erişebileceği taze ve temiz içme suyu da mutlaka bulunmalıdır.
Günlük beslenme planı, porsiyon miktarı, öğün çeşitliliği için mutlaka veteriner hekim önerisi almayı ihmal etmeyin. Doğru ve dengeli bir beslenme programı sevimli tavşanınızın alması gereken tüm besin öğelerini içerecektir. Uzun ve sağlıklı bir ömrü olmasına fayda sağlayacaktır.
Ankara tavşanı gibi çok özel bir hayvanın bakım ve sorumluluğunu üstlenmek beslenmesinin de özel olmasını gerektirir. Çeşitli sağlık sorunları yaşamaması ve uzun bir ömrü olması için dikkat etmeniz gerekenler;
Ankara tavşanının karşılaştığı bazı sağlık sorunları bulunmaktadır. Bakım ve beslenme rutinleri dikkate alındığı takdirde bu sorunları minimize edebilir hayat kalitesini artırabilirsiniz.
Deri Problemi; Tavşanların ayak kemikleri ve deri arasındaki yumuşaklığı sağlayan kas tabakaları yoktur. Ayak tabanındaki deri ve tüylerin ince olmasının da etkisiyle taban yaraları çok sık oluşmaktadır. Ayak tabanındaki yaralar ileri evrede ağrıya sebep olarak yem tüketimlerini düşürmekte ve hayvanın ömrünü kısaltmaktadır.
Tüy Topaklanması; Ankara tavşanlarının midesinde tüy topaklanmalarından kaynaklı mide rahatsızlıkları görülmektedir. Kendi tüylerinin yutmalarından kaynaklı oluşmaktadır. Bunun sonucunda tavşan yem tüketemeyecek duruma gelir, kendi vücut ısısını da koruyamadığı için sonucu üzücü bir şekilde ölüm olmaktadır.
Tüy topaklanmasını önlemek için tavsiye edilen, tavşanın haftada bir kez aç bırakılarak sadece kuru ot ve su ile beslenmesine izin verilmesidir. Ayrıca papaya ve ananas suyu hapının tüy topaklanmasına iyi geldiği bilinmektedir, önerilmektedir.
Ankara tavşanı 2 aylıkken kırkılmaya başlar. Daha sonra bu periyot üç ayda bire yükseltilir. Kırkımda cinsiyet, yaş, ağırlık, gebelik durumu, çevresel faktörler değerlendirilir. Bunun için tüy bakımının uzman veteriner hekim tarafından yapılması tavsiye edilir.
Ankara tavşanının ölüm nedenlerinin %50 ‘si kırkım nedeniyle olmaktadır. Kırkımdan sonraki ilk hafta ölüm oranları yüksektir. Kışların çok şiddetli geçtiği bölgelerde, soğuk aylarda kırkım olmamalıdır.
! Anne tavşanın hamile iken ve/veya doğumdan sonra yetersiz beslenmesi, korkutulması, kalıtsal nedenlerle kanibalizm görülebilmektedir. Anne tavşanın yavrularını yemesi şeklinde görülür. Böyle bir durum karşısında derhal anne tavşan damızlıktan çıkarılmalıdır.
!! Aynı ortamı paylaşan tavşanlar arasında üstünlük kavgası çıkabilir. Tavşanların 3 – 4 aylıkken (cinsel olgunluktan itibaren) ayrı kafeslere alınması gerekir.
Blogumuzu okuduğunuz için teşekkür ederiz! Daha fazla bilgi ve ilham verici içerik için diğer blog yazılarımıza da göz atmayı unutmayın. 🐾
Emama Pet BlogYazar: Eylem Özmen
Evcil hayvanlar ve bakım ipuçları konusunda deneyimli bir yazar. Hayvan dostlarının hayatını kolaylaştırmayı hedefler.
Düzenleyen: Mert Ali İbiş